Rozdział 22: 8,9,10..

-Naten,ja cię naprawdę przepraszam-Powiedziałam do chłopaka otwierając swoją szafka,przy czym mruczałam pod nosem cyferki kodu.
-Przeciesz nic się nie stało.Rozumiem to twoi przyjaciele ,z którymi się nie widziałaś od prawie 10 miesięcy.-Oparł się o szafki obok.Westchnęłam
-Ale chodzi mi tu głównie o zachowanie Zayna.-Skierowałam swój wzrok na niego.
-A-Wyprostował się-On tak od początku.?
-Tak..?Nie..?-Nie miałam pojęcia co odpowiedzieć bo w sumie tak był taki od początku ale potem się zmienił.
-Zdecyduj się-Powiedział wyciągając telefon.Tak,nie,tak,nie..
-Tak!-Prawie krzyknęłam i zamknęłam z trzaskiem szafkę.-Ale to nie tak..-Roześmiał się.-No bo na początku nie przepadaliśmy ze sobą,ale później w końcu się to zmieniło,nawet udawałam jego dziewczynę,ale nie obyło się bez paru kłótni i jak wyjeżdżał na tą trasę to byliśmy w dobrych stosunkach,ale jak już wrócił to znowu się to magicznie zmieniło,a to dziwne bo..-Zaczęłam mówić jak najęta.
-Hej!-Przerwał mi.-Udawałaś jego dziewczynę?
-Tak,przeciesz wspominaliśmy o tym przy mojej i  Zayna kłótni.-Potwierdziłam.
Ruszyłam przez korytarz kierując się do sali,gdzie właśnie miały zaczynać się nasze lekcję.
-Nawet było fajnie..-Uśmiechnęłam się na same wspomnienia.
-Czyli podobało Ci się.-W sumie to tak podobało mi się to. Naten ciągnął dalej.-Podsumowując.Zayn jest zazdrosny o Ciebie,dlatego się tak zachowuje,a Ty też się w nim zakochałaś-Uśmiechnął się zwycięsko.Miałam już zaprzeczyć temu wszystkiemu,ale tak to mogła być prawda,że Zayn jest o mnie zazdrosny,ale czy ja się w nim zakochałam..?
-Ha!Czyli zgadłem.
-Co?!Nie..-Zaprzeczyłam szybko.
-I tak mnie nie okłamiesz,widzę jak na niego patrzysz,jak Cię obrażał widziałem ból twoich oczach,kiedy był blisko Ciebie, widziałem twoje ledwo widoczne  iskierki..-Mówił jak zaczarowany
-Przestań!-Przerwałam mu nie miałam ochoty dalej tego słuchać.
-I tak wiem swoje-Wzruszył ramionami.
Weszliśmy do klasy i zajęliśmy swoje miejsca.Po chwili wszedł też nauczyciel,co spowodowało cisze w całej sali.

                                             *Zayn*      

Z chłopakami wynajęliśmy sobie hotel,bo i tak jutro wszyscy wyjeżdżamy do swoich rodzin na święta.Moja mama się pytała mnie już,czy przejadę z Megan,ale ja się tylko wymigałem od odpowiedzi.Niby już wie o naszym kłamstwie,ale chciała żeby przyjechała.Zapytała się też czy wiem już co do niej czuje,ale ją znowu okłamałem i powiedziałem,,Nie wiem" Wiem,że nie powinienem jej znowu okłamywać,ale tak jakoś wyszło.
Leżałam na łóżku i podrzucałem sobie mała piłeczkę,która przypominała piłkę od koszykówki.Sam w sumie nie wiem skąd ja mam.Pewnie od jakiegoś fana.
Chłopcy poszli na dół do baru na drinka.Ja nie miałem ochoty.Cały czas w mojej głowie siedziała Megan.Muszę z nią porozmawiać,nawet dzisiaj.
Szybko się zerwałem z łóżka i podszedłem do mojej walizki.Nawet się nie rozpakowywałem. Wyjąłem z niej czarne spodnie po czym szybko je założyłem.Założyłem na siebie jeszcze czarne okulary i czapkę z daszkiem.Na pewno kilka osób mnie rozpozna,ale przynajmniej kilka a nie 539028 tys.
Zabrałem klucze od mojego pokoju i wyszedłem.
Całą drogę myślałam co jej powiedzieć. Jak zareaguje na to,że do niej przyszedłem.?Jak zacząć?PO co w ogóle do niej idę?
Dobra uspokój się Zayn-Mówiłem sam do siebie
Wreszcie prawie byłem po domem Meg.Zauważyłem,że pod jej dom podjeżdża jakieś auto.Schowałem się za drzewem.Wiem kiepska kryjówka.
W aucie zauważyłem Natana i Meg.Spokojnie Zayn on ją tylko pewnie odwoził-zdecydowanie za dużo myślę.
Meg,nachyliła się lekko na Natanem i musnęła jego policzek.Zamknąłem na chwile oczy i policzyłem do 10.
..8,9,10..
Otworzyłem oczy.Meg właśnie wchodziła do domy,a ja straciłem ochotę na rozmawianie z nią.
Zacząłem iść w przeciwną stronę od domu Meg.
Ta twoje zazdrość Malik mnie przeraża.Przeciesz ona was też całuje w policzek,ogarnij się!-Wpadam w jakiś obłęd znowu mówię do siebie.
Zayn co ty robisz debilu?Miałeś z nią porozmawiać!-Mówił głos w mojej głowie.
-Hej,Zayn podwieźć Cię gdzieś?-Usłyszałem swoje imię.Obróciłem się w tamtą stronę.Koło minie stało auto Natana,a on sam uśmiechał się do mnie.Dziwne po tym jak go potraktowałem przy naszym ostatnim spotkaniu.Nie dziwie się,że Meg go polubiła.
-Nie,dzięki.Czekam tu na kolegę-Skłamałem i odwzajemniłem uśmiech.W ogóle jakim cudem mnie poznał?
-Jak chcesz-Wzruszył ramionami i odjechał.
Iść do niej,czy nie?-Takie pytanie rodziło się w mojej głowie od 5 minut.
Dobra idę.Co mi szkodzi.Chyba nic się nie może stać..Prawda..?
Zadzwoniłem na dzwonek.Ręce całe mi się trzęsły.
-Naten,zapomniałeś cze..-Nawet dobrze nie otworzyła,a zaczęła już mówić,lecz po chwili przerwała,widząc mnie przed sobą.
-Hej-W moim głosie można było wyczuć lekka chrypkę.
-Cześć-Staliśmy w milczeniu patrząc się na siebie.Zaczynało robić się to krępujące,a ja w tym momencie żałowałem,że przyszedłem.-Emm..Wejdziesz?-W końcu zapytała.Ja tylko kiwnąłem głowę,a ona się dosunęła żebym mógł wejść.
Poszliśmy do salonu.
-Chcesz coś do picia?-Zapytała cicho.
-Możesz..-Odchrząknąłem bo mój głoś był zachrypnięty-Możesz mi nalać soku.
Usiadłem na sofie.Po chwili Meg przyszła z dwoma szklankami pomarańczowej cieczy.Podała mi jedną,nasze ręce się zetknęły co spowodowało ciarki na moim ciele.
Nie miałem pojęcia jak zacząć.Zrobiłem łyk soku,żeby mieć więcej czasu na przemyślenie tego co mam powiedzieć.
-Przyszedłem,bo chciałem porozmawiać-Głupszego tekstu nie mogłeś wymyślić-Skarciłem się w myślach.Meg się nie odzywała.
-To co się stało w kuchni ostatniej nocy..Ja..ja byłem w tedy szczery.-Mam nadzieję,że zrozumiała o co mi chodzi.
-Nie rozumiem-Odezwała się.Jej głos był strasznie cichy.Zmarszczyłem brwi nie wiedząc o co chodzi.Westchnęła.-Bo najpierw mnie wyzywasz,mówisz jakich to ja rzeczy nie robię w nocy,a później wyznajesz mi,że mnie kochasz-Zaczęła prawie krzyczeć.Miała racje,to było bez sensu.
-Bo byłem zazdrosny!-Krzyknąłem.Ona prychnęła.Ta rozmowa zaczynała mi się nie podobać.
-Proszę cie.On jest moim przyjacielem tak samo jak ty,jak chłopcy...
-Czyli tylko przyjaciel..-A jednak.Nic do mnie nie czuła.Wciągłem paczkę papierosów z mojej kieszeni.
-O nie,u mnie w domu nie będziesz palić-Popatrzyłem na nią kpiąco.Nawet nie zauważyłem,że oboje stoimy.
-Będę robił co chcę-Wysyczałem i zabrałem do ręki jednego papierosa.

-Czyżby?-Zapytała.Sam nie wiem dlaczego to zrobiłem,ale rzuciłem się na nią i złączyłem nasze usta w pocałunku.Na początku była zaskoczona,ale po chwili oddała pocałunek.Uśmiechnąłem się cały czas ją całując.Zacząłem jeździć rękoma po jej plecach,a ona wplotła swoje w moje włosy,lekko je mierzwiąc.Po chwili musieliśmy się od siebie odsunąć.
-Jak ja mam to teraz interpretować? -Zapytałem,głaszcząc ja po policzku.
-Powiedziałam,że jesteś moim przyjacielem,bo to prawda,ale nie zdążyłam powiedzieć,że jeszcze czymś więcej..-Zaśmiałem się,a on ujęła moją twarz w swoje delikatne dłonie i złożyła na moich ustach pocałunek..

*******************************
Yeah! jest następny:) Chciałam wam powiedzieć,że powoli dochodzimy do końca tego opowiadania :)Będą jeszcze  z 3-4 rozdziały i epilog.Dziękuje za 40 komentarzy*-*
Wiem że trochę późno ale chciałam wam życzyć Wszystkiego najlepszego i dużo zdrowie na te święta:) Chociasz już jest po no ale..:)
Komentujcie:!